De Vier Winden Deel 1 – The North Wind/ Noorderwind van Alexandria Warwick
In een wereld waar de winter al drie eeuwen onverbiddelijk heerst in het Grijs, leeft Wren, een koppige maar krachtige jonge vrouw, die haar zus Elora koste wat kost wil beschermen. De Schaduw, een magische afscheiding die het dorp Edgewood beschermt tegen het Dodenrijk, wordt zwakker en zwakker. En om het evenwicht te behouden, moet de Noordenwind, een mysterieuze en onsterfelijke heer, trouwen. Hij heeft daarbij zijn oog laten vallen op Elora, maar Wren heeft daar zo haar eigen gedachten over en neemt een moedige beslissing. Wat volgt is een reis naar een rijk dat tegelijk adembenemend mooi en huiveringwekkend gevaarlijk is. Terwijl Wren gevangen zit in zijn ijskoude wereld, ontstaat er iets tussen hen dat dieper gaat dan magie: een vonk van verlangen, van begrip, misschien zelfs liefde. Maar in een wereld waar geheimen diep begraven liggen en niets is wat het lijkt, moet Wren kiezen tussen haar hart en haar plicht.
Aan de hemel is te zien dat Rampspoed onderweg is. De lucht is lichtgrijs met een rode vlek, de zon komt op. Wren is in het onbewoonde woud op jacht. Ze had sporen van een eland gespot. Ze moest haast maken, want ze was niet alleen. Eén schoot en dan snel al het vlees zien te bemachtigen. Hoog in de bomen, had ze misschien een kans. Schaduwflarden staken af in de sneeuw. De afscheiding tussen het Grijs en het ernaast gelegen Dodenrijk, de schaduw, behoort de duisterdolers vast te houden in het leven na de dood, maar er waren gaten in de afscheiding gevallen. Onderweg naar huis hoorde ze al de lage klaaglijke galm van een ramshoorn, Noorderwind is gekomen…
Het Grijs stond voorheen bekend als het Groen, maar drie eeuwen geleden barstte dit land ineens uiteen. Een land waar voedsel in overvloed was. Heldere rivieren wemelden met forellen en zoetwatermosselen. Kuddes elanden, herten en zoveel zangvogels aanwezig waren. De verandering was niet ineens maar in cycli. De zomers werden korter, de winters langer, de grond bevroor en met de aparte Schaduw verschenen er ook de vleesgeworden nachtmerries: de Duisterdolers. Rivieren bevroren, het vee kwam om, de oogst was niet meer te redden. Over de Schaduw werden verhalen verteld, daarachter woonde een God in het Dodenrijk genaamd: Boreas De Noordenwind, die de sneeuw en kou opriep.
Wren komt stijf bevroren hun huisje binnen en roept haar zus Elora, maar het huis is leeg. Angst slaat toe, de Wintervorst kan er toch nog niet zijn? Dan gaat de achterdeur open, het brandhout was op en de bijl was ook nog steeds kapot, zei haar tweelingzus Elora. Waar Wren kon overleven door te doden voor voedsel of zelfs haar lichaam verkopen voor warmte of geld, was Elora te zacht voor deze wereld. Zij zou het in het Dodenrijk nooit overleven. Met tussenpozen van tientallen jaren kwam Noordenwind voor een vrouw, zodat de anderen konden overleven. Elora was een van de gegadigden die via strootjes hadden getrokken. Wren zou nooit in de rij voor de vrouwen staan, zij had het litteken. Wren kan alleen maar staren naar zijn perfectie, zijn gezicht, zijn mond en zijn lichtblauwe ogen, die als poolijs gloeien. Hij is de allermooiste en de verschrikkelijkste. Wren vreesde al heel lang dat haar zus gekozen zou worden, dus had ze al heel lang geleden een plan bedacht…
“The North Wind/Noorderwind” is het eerste deel van De Vier Winden-serie van Alexandria Warwick. En wat een bijzonder en magisch verhaal is dit. Het doet denken aan een winters sprookje, aangevuld met een vleugje duisternis, unieke magie en een meeslepende haat-liefdeverhouding, die gebaseerd is op misverstanden en aannames. Het verhaal wordt grotendeels verteld vanuit het perspectief van Wren, een personage die direct de aandacht trekt. Ze is rebels en weet precies wat ze wel en niet wil. De dynamiek tussen haar en Noorderwind/Wintervorst, is erg vermakelijk en scherpzinnig. Zijn immense krachten als een God botsen voortdurend met haar menselijke vasthoudendheid en scherpe tong, wat leidt tot intrigerende en hilarische momenten. Alexandria’s schrijfstijl is zeer gedetailleerd, niet alleen de personages maar ook de omgevingen worden zo mooi beschreven. Je voelt de kou en schaarste van het Grijs en ervaart de overvloed en mystiek van het Dodenrijk. Maar je voelt ook de verandering, die Wren te weeg brengt. Opvallend zijn ook de geesten, die in het verhaal voorkomen. Alexandria laat ze vreemd genoeg heel levendig aanvoelen. Ondanks het verdriet en de armoede die ze in het Grijs heeft meegemaakt, blijft ze hoopvol en probeert ze het beste ervan te maken. Naarmate Wren haar noodlot langzaam accepteert, versmelten de tegenstrijdigheden in haar leven. En met het citaat: “Lezen is reizen zonder je koffers te pakken”, zul je tegen het einde zelfs trager gaan lezen, gewoon omdat je nog niet weg wilt uit de wereld van Wren en Boreas. Noorderwind is een prachtig uniek verhaal en echt een aanrader voor lezers die houden van mythische romantiek, bijzondere fantasiewerelden en een krachtige vrouwelijke hoofdrol, die haar eigen lot herschrijft. Met Alexandria Warwick als nieuwe favoriete auteur kijk ik reikhalzend uit naar de volgende drie delen in De Vier Winden-serie.
Uitgeverij: Cargo
ISBN: 9789403132747
Aantal pagina’s: 492
Prijs: € 29,95
Vertaald door: Mechteld Jansen
